šubtu  [KI.TUŠ :   , TUŠ :  
 , DAG :  
 ]  (n. f.)
abode, dwelling, residence; settlement ; (Military) quarters ; seat ; foundation, base ; placement ; ambush ;
Cf. wašābu
Variants : šuptu
See also : mūšubu, rimītu, bītu, šapattu, āšibu, kammusu