šubtu  [KI.TUŠ : , TUŠ : , DAG : ]  (n. f.)

abode, dwelling, residence; settlement ; (Military) quarters ; seat ; foundation, base ; placement ; ambush ;

Cf. wašābu

Variants : šuptu

See also : mūšubu, rimītu, bītu, šapattu, āšibu, kammusu